Projekty zrealizowane w 2005

I. PROJEKT FINANSOWANY PRZEZ FIO
zobacz więcej >>>

II. WARSZTATY Z LENE HANDBERG
zobacz więcej >>>

KAMPANIA SPOŁECZNA "UMIERAĆ PO LUDZKU"

I. PROJEKT "UMIERAĆ PO LUDZKU - PROMOWANIE IDEI GODNEJ ŚMIERCI ORAZ SOLIDARNOŚCI Z UMIERAJĄCYMI, ICH RODZINAMI I OSOBAMI W ŻAŁOBIE"

WSPÓŁFINANSOWANY PRZEZ MINISTERSTWO POLITYKI SPOŁECZNEJ W RAMACH RZĄDOWEGO PROGRAMU FUNDUSZU INICJATYW OBYWATELSKICH

Stowarzyszenie "U Źródła" - pomysłodawca i wykonawca projektu "Umierać po ludzku" - promowanie idei godnej śmierci oraz solidarności z umierającymi, ich rodzinami oraz osobami w żałobie", zaprosiła do udziału osoby, którym bliski jest temat umierania i które gotowe były podjąć temat śmierci w sferze publicznej i promować ideę godnej śmierci.

Warunkiem uczestnictwa w czteromiesięcznym, bezpłatnym programie było wypełnienie ankiety weryfikacyjnej (umieszczonej poniżej tekstu, do wglądu na stronie stowarzyszenia www.u-zrodla.pl lub wydrukowanej ), przesłanie jej do siedziby Stowarzyszenia (lub odesłanie na adres info@u-zrodla.pl) i wstępna rozmowa kwalifikacyjna. Zgłoszenia przyjmowane były do 30.IX.2005

Kontakt: info@u-zrodla.pl , www.u-zrodla.pl

Maja Wołosiewicz 0606 994 366, Aleksandra Socha 0607 301 477

Ankieta >>>

Projekt obejmował:

Cykl czterech 2-dniowych warsztatów przygotowujących liderów społeczności lokalnych do promowania idei godnej śmierci oraz wspierania solidarności społecznej z umierającymi i ich rodzinami. Zakres merytoryczny obejmował min. następujące tematy i problemy: p rzeżywanie żałoby i wyrażanie emocji po stracie bliskiej osoby jako wydarzenie pogłębiające więzi międzyludzkie, rodzinne i międzypokoleniowe; fizjologia procesu umierania; nastawienie do śmierci w naszej kulturze, sens i cel zmiany tego nastawienia; motyw śmierci w innych kulturach; rola rodziny, bliskich osób, społeczności oraz priorytetów życiowych w perspektywie bliskiej śmierci; próba o swojenia lęku przed śmiercią.

Warsztaty odbywały się w pensjonacie Kawkowo - Polana na Mazurach, 20 km od Olsztyna. Dojazd uczestników na własny koszt (finansowanie obejmowało tylko cenę samego warsztatu, nocleg i wyżywienie).

Prowadzący:

Wojciech Eichelberger - psycholog, autor cyklu wykładów "Życie i umieranie", gospodarz programu telewizyjnego". "Rozmowy o życiu i umieraniu" emitowanego od maja 2005 w nowym kanale kulturalnym telewizji publicznej).

Anna Dodziuk - psycholog, autorka książek m.in.: "Nie bać się śmierci", "Żal po stracie czyli o przeżywaniu żałoby " i artykułów w prasie ogólnopolskiej na ten temat,

Maja Wołosiewicz - twórczyni autorskiego rocznego programu "Umierać po ludzku", prowadząca warszawską roczną grupę "Umierać po ludzku" od 2004, wykładowczyni cyklu autorskich wykładów w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego na Podyplomowym Studium Terapii i Treningu Grupowego 1999-2002).

Terminy zajęć:

8 - 9. X . 2005 W. Eichelberger "Śmierć, życie , przemijanie" cz. I

M. Wołosiewicz "Umierać po ludzku" cz. I

22 - 23. X. 2005 W. Eichelberger "Śmierć, życie , przemijanie" cz. II

M. Wołosiewicz "Umierać po ludzku" cz. II

5 - 6 . XI. 2005 A. Dodziuk "Nie bać się śmierci"

10 - 11. XII. 2005 M. Wołosiewicz "Umierać po ludzku" cz. III

Cykl czterech otwartych wykładów dla osób zainteresowanych idą godnej śmierci i solidarności z osobami umierającymi i przeżywającymi żałobę. Słuchacze wykładów mieli możliwość aktywnego uczestnictwa poprzez zadawanie pytań i dyskusję.

Zakres merytoryczny obejmował m.in.: aspekt filozoficzny, teologiczny i psychologiczny zjawiska śmierci; obrzędowość i rytuały związane ze śmiercią; aspekt antropologiczno-społeczny; postawy lekarzy wobec umierania i śmierci; zasady i cele opieki paliatywnej.

Cele projektu i kampanii "Umierać po ludzku":

Zmiana powszechnego stereotypu myślenia na temat śmierci i umierania, strachu przed przemijaniem i starością oraz przełamania tabu obowiązującego w naszej kulturze.
Przywrócenie godności pojęciu śmierci i samemu procesowi umierania.
Dialog społeczny na temat umierania i śmierci.
Postrzegania śmierci jako normalnego zjawiska biologiczno- społeczno - kulturowego.
Przywrócenie szacunku dla osób starszych, niedołężnych i chorych.
Zbudowanie środowisk lokalnych otwartych na problemy osób umierających i ich rodzin oraz solidarnych z nimi.
Wsparcie merytoryczne liderów społeczności lokalnych aktywnie promujących ideę godnej śmierci.
Dostarczenie internetowej bazy fachowych i praktycznych informacji dla osób towarzyszących umierającym i dotkniętym żałobą.
Doświadczenia śmierci jako wydarzenia, które integruje, a nie dzieli społeczności lokalne (bez względu na przekonania religijne).

II. WARSZTATY ORGANIZOWANE PRZEZ STOWARZYSZENIE

"U ŹRÓDŁA" W RAMACH KAMPANII "UMIERAĆ PO LUDZKU"

Spotkania grupy "Umierać po ludzku", prowadzi Maja Wołosiewicz (program 2005- 2006 - 2007)

Spotykamy się raz w miesiącu, aby wspólnie przyjrzeć się naszym lękom i obawom dotyczącym starości, przemijania, umierania i samej śmierci. Dzielimy się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami. Nie jesteśmy klasyczną grupą wsparcia, ale każdy ma przestrzeń na opowiedzenie swojej historii. Pracujemy według programu książki Stephana Levina "Gdybyś miał przed sobą rok życia" i angielskiego "The Natural Death Handbook". Proponujemy dwie grupy - początkującą i zaawansowaną. Spotkania odbywają się raz w miesiącu.

Warsztat "Śmierć, życie , przemijanie", prowadził Wojciech Eichelberger (styczeń 2006)

Celem warsztatu była możliwość przepracowania własnych lęków, urazów i obaw związanych z procesem umierania i śmiercią ( a co za tym idzie z lękiem przed życiem) oraz umiejętność rozmawiania o śmierci. Poruszone będą także takie zagadnienia jak nastawienie do śmierci w naszej kulturze i celowość zmiany tego nastawienia.

Warsztat "Nie bać się śmierci", prowadziła Anna Dodziuk (grudzień 2005)

Celem warsztatu było odpowiedzenie sobie na kilka pytań - Dlaczego warto zajmować się lękiem przed śmiercią? Dlaczego tak trudno rozmawiać o śmierci? Czy można wewnętrznie przygotować się do śmierci? Wyuczone unikanie tego tematu, wierność i poczucie winy wobec zmarłych, nieprzepracowany żal po stracie. Osobiste i rodzinne wzorce śmierci - ich podobieństwo pod względem wieku i przyczyny; czy można zaprzestać powielania tych wzorców?

Cykl seminariów hellingerowskich dotyczących śmierci i umierania, prowadziła: Ewa Cyzman (listopad 2005)

Dwie grupy - dla pielęgniarek i pracowników hospicjów oraz otwartą dla wszystkich zainteresowanych.

WARSZTAT Z LENE HANDBERG

„BRAMA ŚMIERCI – KLUCZ DO TWORZENIA”

W tradycji tybetańskiej życie uważane jest za ciągły ruch tworzenia, trwania i przemijania. Ten proces nie odnosi się tylko do sytuacji skrajnych, jak narodziny i śmierć, ale do całej egzystencji, każdej jej chwili. W zasadzie wszystkie nasze lęki są związane z lękiem przed zmianą, a ostatecznie z lękiem przed śmiercią. Jeśli identyfikujemy się z tym, co się zmienia, rodzi się strach. Jeżeli natomiast uda nam się nawiązać kontakt z nasza subtelną energią podstawową, która istnieje przez cały proces zmiany pozostajemy częścią naturalnego procesu transformacji, a lęk się nie pojawia.
Blisko związani z natura Tybetańczycy umieli wykorzystywać wszelkie naturalne stany do wzmocnienia subtelnej energii. Uważali, że stan umierania jest najważniejszym i najbardziej jednoczącym ze wszystkich stanów naturalnych. Końcowy punkt doświadczenia śmierci, doświadczenie czystego światła, został uznany za klucz do doświadczenia przekroczenia. Dlatego tez Tybetańczycy wypracowali techniki świadomego wprowadzania się w stan podobny do śmierci, korzystania z jego specyficznego, jednoczącego potencjału, aby wyjść poza rzeczywistość i doświadczenie dwoistości.

Na kursie będziemy uczyć się i stosować praktyki, zajmujące się zmianą, wyobrażeniem śmierci i umierania, aby pozwolić sobie na doświadczenie bycia częścią procesu zmiany. Nauczymy się przetwarzać lęk przed zmianą i śmiercią oraz wzmacniać nasza naturalną, dynamiczna istotę. Posłużymy się technikami psychoterapeutycznymi, które wypracował dr Tarab Tulku, aby ułatwić ludziom radzenie sobie z ich podstawowymi problemami mentalnymi. Ponadto spotkanie to daje możliwość zapoznania się z aspektami oryginalnej tybetańskiej praktyki doświadczania śmierci, która ma służyć uczeniu się zdrowego i twórczego życia w harmonii z naszą prawdziwą naturą.

LENE HANDBERG:

Psychoterapeutka, studiowała psychologię, tybetologię na Uniwersytecie w Kopenhadze, ponadto psychologie analityczną oraz bioenergetykę. Posiada tytuł Semring Thablam Rabjam (magister psychologii, psychoterapii oraz filozofii „Jedność w Dwoistości”). Asystowała Tarab Tulku Rinpoche w programie indo-tybetańskiej psychoterapii „Jedność w dwoistości”. W duńskiej filii Tarab Tulku Institute sprawuje funkcję dyrektora. Od 15 lat prowadzi w całej Europie, Australii oraz USA warsztaty w terapii „Jedność w Dwoistości”. Bierze udział w wielu międzynarodowych konferencjach oraz prowadzi praktykę psychoterapeutyczną w Danii.
Więcej informacji o działalności Instytutu: www.tarab-institute.org